BUCEPHALI

BUCEPHALI

equi omnes olim dicti, ab inusta capitis nota. Tralatitium enim apud Vereres uti hodie, equis notas inurere. Anacreon,

Ε᾿ν ἰχίοις μὲν ἵπποι

Πυρὰ; χάραγμ᾿ ἔχουτι.

Et quidem duas praecipue literas Graeci inurebant, Sigma et Coppa, unde Κοππατιαι et Σαμφόραι equi dicti. Sed et equorum armis ac femoribus taurini capitis effigies non raro solebat imprimit, quô factum, ut non solus Alexandri equus Bucephalus appellatus sit, sed omnes praeterea equi, qui eâdem insignis origine notati fuerant. Scholiaestes Aristophanis, Οὐ γὰρ βουκεφάλους ἵππους καλοῦμεν, διὰ τὸ μορφην` ταύ την αὐτοὺς ἔχειν, ἀλλὰ διὰ τὸ οὕτως ἐγκεχαράχθαι, ὡς καὶ Α᾿λεξάνδρου τȏυ Μακεδόνος ἵππος ἦν. Non enim bucephalos equos vocemus, quod formam istiusmodi habeant, sed quod hic char acter ipsis inustus quemadmodum et Alexandir Macedonis equus erat. Vide quoque Hesychium, voce Βουκέφαλος. Hinc, cum omnibus equis, qui Circo committebantur, sua essent nomina, quibus appellabantur, ut ex veterib. Inscr. patet; sicut illi, a colore, Badius, Corax, Maurus; a celeritate, Incitatus, Tigris, Volucris; a gente Cappadox, Parthus, ect. ita ab insigni aliquo sive genitivo sive inusto, varia habebant nomina, ut Bucephali, Coppatiae, Samphorae dicerentur. Salmas. ad Solin. p. 893. et seqq.